Pagina's

Virionval

De laatste Belgische gemeenten die ik vandaag doorkruis zijn allemaal deelgemeenten van Viroinval. Zijn naam dankt deze fusiegemeente aan de rivier Viroin die hier door  prachtige bossen en weiden zijn weg zoekt naar de Maas. Het pad van vandaag kronkelt door het prachtige woud. De eerste negen kilometer stijg je langzaam naar een hoogte van bijna 400 meter. Vanaf Oignies, weer enkel woud tot ik eindelijk de grens met Frankrijk bereik. 

Hier stopt de via Monastica en begint de via Campaniensis. De naam verwijst naar de 'campagne' die reikt tot in Reims. Ik zal nog 4 dagen nodig hebben om dit gebied te doorkruisen. Reims is in veel opzichten altijd een belangrijk kruispunt geweest. Ook voor pelgrims. Wie van hier verder op pad wil naar Santiago kiest voor de 'Voi de Vezelay'. Ik sluit er aan op de 'via Francigena'. Maar dat is voor later. Ik ben nu in Rocroi aanbeland, de eerste ( kleine) stad in Frankrijk, een bezoek meer dan waard.
Ik verblijf in de plaatselijke 'refuge de pèlerin'. Dergelijke initiatieven vind je op elke pelgrimsroute in heel Frankrijk terug. Voor enkele euro's kan je er overnachten. Er is steeds een douche en een keuken aanwezig. Meestal kunnen er een zes- tot tiental pelgrims terecht.  



Vanaf midden Frankrijk naar het zuiden toe, zijn deze refuges ook vaak bemand door vrijwilligers, die je ook een maaltijd aanbieden. Heel vaak moet je hier enkel een donativo ( vrije gift) voor geven. Vandaag heb ik weer een andere Nederlander ontmoet, hij heet Chris en heeft, zoals velen, serieus last van blaren. We logeren in dezelfde herberg (refuge). Morgen gaat weer ieder zijn eigen weg, maar morgen treffen we elkaar weer in de volgende herberg. Tenminste,.. als het pad het toelaat.