Weidse uitzichten en panorama's zijn moeilijk te beschrijven. Zelf foto's verhullen de intense ervaringen als je door een mooi landschap wandelt. Ik ga er dan ook niet teveel moeite voor doen. Gebergten zoals de Appennino's moet je gewoon zelf ervaren.
Zoals alle dagen ben ik iets na 5 uur al op stap. Daarbij wachtte ik tot Franco al een tijdje weg was. Na twee uurtjes stijgen bereikte ik de 'Passo della Cisa'.
Er hing wat bewolking met af en toe wat snel opdrogende druppeltjes, maar het bleef erg warm. Tijdens de afdaling ontmoette ik Patrick weer, één van de Franse pelgrims die ik in Zwitserland al leerde kennen. Na een kort gesprekje ging ieder weer, op eigen tempo op pad. De afdaling verliep vrij vlot en op de middag was ik in Pontremoli. Franco wachtte me op aan het ' Convento Frati Cappuccini'.
Samen checkten we in, ieder kreeg zijn kamertje, zoals het al eens vaker gebeurt in een groot klooster.
We deden samen wat inkopen in de oude stad om dan vanavond zelf pasta met ragout te koken. Morgenvroeg nog eens wat langer slapen.
