Amai, een serieus heerlijk ontbijt gekregen. En hoewel ik al heel wat op had bleef de gastvrouw aandringen om nog wat te nemen. Ik heb ook mijn lunchbox vol gepropt. Met volle maag dus richting Aosta.
De weg naar de kathedraal was er afgesloten door de brandweer en een omweg had ik er niet voor over dus trok ik ook meteen de stad uit. Hier ontmoette ik Tomas weer. Ik had hem al eerder gezien boven op de Sint Bernard pas. Het is een jonge Nederlander, dertiger die in het bedrijf van zijn vader werkt. Zijn ouders renoveren een huis in Toscane, iets wat Tomas allemaal voor hen regelt. Hij spreekt perfect Italiaans. Als wederdienst mag hij nu alle tijd nemen om de via Francigena te stappen. Hij is in Canterbury vertrokken. Toen ik aangaf dat ik wilde sto8kmppen om te picknicken stapte hij verder naar het volgende dorp om iets te gaan eten. Iets wat ik dus nooit overdag doe.
De tocht van vandaag liep door de vallei die Aosta met Ivrea verbindt.
Ze werd gevormd door de Dore Baltea, de rivier die hier zijn weg naar de Po-vlakte zoekt. Ik heb de hele tijd aan de noord-zijde gestapt op een hoogte variërend van 800 naar 500 m. Dat verklaart ook de wijngaarden die op deze flank liggen. De tocht was eigenlijk wel best pittig. Morgen zak ik verder af richting Ivrea maar dat is nog een kleine drie dagtrips van hier. Ik zit hier intussen op het balkon van een kamertje in een gezellige bnb in het dorpje Chambave. Wat rusten, genieten van het uitzicht en natuurlijk een biertje en straks een lekker pizza.
