Ik wil jullie zeker niet vervelen met nog wat foto's van de stad Châlons-en-Champagne en zijn kathedraal, maar wel met deze ene foto van het paneel dat verwijst naar de Via Agrippa.
Na nog een stukje kanaal lopen sta je even later op de oude Romeinse route van Milaan naar Boulogne sur Mer. Het is de weg waar langs eerst de legioenen van Caesar en nadien de handels karavanen naar Brittannië trokken. De weg bestaat hier nog zoals hij oorspronkelijk liep maar die nu enkel met een dikke grindlaag voor het gemak van de landbouw is aangevuld. Je kan op sommige plaatsen gemakkelijk een traject van bijna 10 kilometer overschouwen dank zij de licht golvende uitgestrekte graanvelden.
Er is haast geen schaduw te vinden tenzij bij een windmolen of een lage struik aan de kant van de weg. (Van een contrast gesproken, windmolens langs een eeuwenoude Romeinse weg.)
Het is op het einde van deze weg, en ik had ze al uren lang zien afkomen in de verte, dat ik Neil en Tania heb ontmoet.
Van de host, Monique, waar ik deze nacht verblijf had ik al vernomen dat er nog twee andere pelgrims onderweg waren naar Coole. Ik heb ze dan ook opgewacht op het einde van deze weg. Monique dacht dat het ook Belgen waren. Niets is minder waar, dit koppel komt uit Nieuw Zeeland. De begroeting was hartelijk. Beiden zijn jonge zestigers maar al op rust. Niel was oog-chirurg en Tania manager bij een verplegers organisatie. Ze hebben elkaar leren kennen tijdens een missie in Togo en zijn nadien nog vaak op missie uitgestuurd in het afrikaans continent. Ze zijn tot oktober in Europa om deels hun dochter met man en kinderen te bezoeken in London maar tegelijkertijd ook om de Via Francigena te lopen.
Monique, links op de foto, heeft, zoals de Fransen het zo mooi zeggen;
Elle a son cœur dans la main
