De uitbater van het pelgrimhotel kon het niet verklaren, maar rond deze tijd van het jaar regent het bijna altijd rond de middag en ook 's avond op de Sint Bernard pas. Wetende dat je minimaal 4 h nodig hebt om de pas te bereiken vanuit Bourg St Pierre ben ik om 7h30, na het ontbijt, vertrokken. Het werd vooral een erg mooie tocht, moeilijk met woorden te beschrijven. Ik laat wat dat betreft wat foto's voor zich spreken. Het was ook een erg zware tocht. Het was klimmen van begin tot einde. Ik had ook prachtig mooi weer en moest na vertrek mijn jas al snel opbergen. Zweten, zwoegen en toch genieten. Veel foto's genomen en zelfs marmotten gefilmd. Net voor ik boven kwam pakten zich donkere wolken samen en werd het ook terug erg koud. Ik was nog maar net binnen in het grote klooster als buiten de hel losbrak. Het onweer gaf gedurende een half uur alles, windstoten, regen, donder en bliksem.
Olivier en Patrick waren er ook al en hadden net gedoucht.
We slapen op dezelfde dortoir. De mensen zijn hier enorm vriendelijk en erg gastvrij. De rest van de middag gewoon wat rondhangen op de Grand St. Bernard en relaxen in één van de salon's van het klooster.
