Ik neem afscheid van de gastgevers en van Jean-Luc, de Franse pelgrim. Na enkele kilometers bereik ik de Saône die hier reeds ruim 100 meter breed is.
Ze ontspringt in de Vogezen en maakt een bochtig parcours tot ze bij Lyon samen vloeit met de Rhône. Eenmaal de Saône overgestoken begint een mooie wandeltocht door uitgestrekte bossen met afwisselend open terrein en kleine dorpjes. Ze ogen allemaal netjes en verzorgd. Alle drukte is hier weg, de dorpjes liggen er vredig bij. Ook in de zomer want van toerisme is hier geen sprake. Het lijkt echt wel het dorpsleven van weleer en waarvan je, in België althans, nog weinig van terug vind. De dorpjes liggen ook veel verder uit elkaar dan bij ons in België. Zo verblijf ik nu in Frasne le Chateau, bij Marie Grenier die hier zelfs nog Maire is geweest (burgemeester) Ze heeft hier als burgemeester haar eigen kinderen mogen trouwen. Ze was dus twee keer maire - mère. Haar man is reeds 20 jaar overleden. Haar huisje zit vol brocanterie. Haar zwakte zegt ze. Nu ja, ieder zijn ding.
Ze heeft een heerlijk maaltijd klaargemaakt. Een plaatselijke worst geserveerd met aardappelen, sla en een saus van Cancoilotte, een streekkaas, die je zowel koud als warm kunt toevoegen. Wit wijntje erbij, meer moet dat niet zijn.
Uiteraard praten we wat na maar de vermoeidheid slaat toe. Weer een mooie dag achter de rug. Op naar de volgende.
