De klokken van de kerktoren in Leffond worden 's nachts niet stil gelegd zoals in de meeste andere dorpjes. Meer nog, een kleine beiaard speelt telkens een 8 tonen deuntje net voor de grote klok de uren slaagt. Niet zo goed geslapen gezien de venster direct op de kerktoren uitkijkt. Onweer maakte het plaatje dan helemaal compleet.
's Morgens heb ik wel een heerlijk omelet gebakken. Koffie, baguette erbij, ...dat was lang geleden.
Tijdens de eerste kilometers zag ik de bui al hangen, letterlijk. Net als ik in Champlitte toe kwam breekt de hel los. Schuilen geblazen. En toevallig precies op de plek waar Lieve en ik, samen met Raf, Yvo en Leentje heel wat jaren geleden hebben gepicknickt tijdens een motortour van Bourgogne naar de Vogezen.
 |
| Een straatje in Champlitte |
Het bleef de rest van de dag erg wisselvallig. De tocht liep vaak langs departementale wegen, maar die bleven erg rustig met slechts af en toe een passerende auto of traktor. Ik ben nu in Dampierre s/ Salon en verblijf er in een kleine b&b. Er is nog een 75 jarige, erg sympathieke, pelgrim uit Parijs te gast. Zijn tocht eindigt deze week in Besançon. Ik vermoed dat ik de Nieuw Zeelanders, Neil en Tania, niet meer zal ontmoeten. Ook zij stoppen voorlopig als ze in Besançon toekomen. Er is ook nog een Spaans jong koppel onderweg. Ik heb ze drie dagen geleden even ontmoet.
Ik hoopte hen nog te treffen om meer te weten te komen over hun tocht. Ze vertrokken in Gibraltar te voet door Spanje en Portugal naar Santiago. Daarna verder te voet naar Santander waar ze de boot namen naar Plymouth in de UK. Verder te voet naar Canterbury om daar dan de tocht aan te vatten naar Rome. Misschien zie ik ze nog wel ergens.
