Als pelgrim Viterbo binnenkomen wacht je een tocht van 3km langs erg drukke wegen vol van files en druk toeterende auto's. Het verlaten van de stad, deze morgen, was werkelijk het tegendeel.
Na een wandeling door de mooie oude binnenstad,die ik even later langs een van de vele poorten in westelijke richting verliet, kwam ik meteen op de bijzondere Via Signorino terecht. Het is een 4 kilometer lange holle weg, in turfsteen uitgehouwen.
Er is haast geen verkeer wat de uittocht van Viterbo toch wel bijzonder maakt. Ik bevind me nu in Lazio dat veel groener is dan Toscane. De verdere korte tocht loopt hoofdzakelijk tussen de vele plantages van olijfbomen. Na 15km kom ik in een toch wel bijzonder ostello terecht; 'Lento Contento'. Ik vond het adres op de kleine stickertjes die de uitbaters op lantaarnpalen kleefden.
Het zijn twee jonge mensen die zelf te voet door heel wat landen zijn getrokken, zelfs tot in Iran. Paolo is Italiaan en zijn vriendin Nino komt uit Georgië. Drie jaar geleden zijn ze met dit project begonnen en het is toch wel een heel bijzondere en aangename omgeving. Het huis ligt drie kilometer van Vetralla verwijderd en ze proberen zelf zoveel mogelijk volgens de stelling ' lento contento ' te leven. Ze hebben een grote groentetuin en olijfbomen. Het ostello is modern ingericht en biedt alles wat een pelgrim zich ook maar kan wensen. De opstart was wel moeilijk door COVID maar ze hopen nu stilaan wat meer pelgrims te kunnen aantrekken. Hoewel, momenteel zit het warme weer hen wat dwars. Weinig pelgrims op het pad. Ik vernam van Paolo dat het laatste traject van La Storta naar Rome is afgesloten door de varkenspest. Dus niet alleen de zon is spelbreker. Morgen vroeg op, de tocht gaat naar Sutri.
