Gisterenavond was nog eens een echte pelgrims avond. Er werd in het oude klooster een uitgebreide maaltijd voor ons klaargemaakt. Aan tafel, twee jonge Spanjaarden broer en zus, Christian, een schrijnwerker meubelmaker uit Fribourg in Zwitserland, Brigitte een dertigjarige uit Zürich, Agneta 45 en, jawel, uit Zweden Norkopping. Gespreksonderwerp: pelgrimeren en avonturen.
Vanmorgen nam ik afscheid van iedereen en was ik als eerste weg. De anderen stappen vandaag naar San Gimignano op 14 km.
Zelf hou ik het op een kort bezoek aan dit erg mooi stadje, Ooit stonden hier liefst 72 torens op een 300 meter hoge heuvel. Nu staan er nog 13. De heuvel was al bekend bij de Etrusken. In de 13de en 14de eeuw was het grotendeels bezit van de Medici's. In 1400 brak de pest uit en werd de stad verlaten. Veel gebouwen vervielen tot ruïnes. Pas in de 15de eeuw floreerde het stadje terug opnieuw. Vandaag wordt het belaagd door heel veel toeristen. Kort bezoek dus en wegwezen.
De hemel trok stilaan dicht en hoewel de zon niet meer doorbrak bleef het warm. Pas nadat ik in het verblijf in Col di Val d'Elsa incheckte begon het zachtjes te regenen. Heerlijk. De lucht wordt letterlijk gekoeld en gezuiverd. Het eerste echte buitje in lange tijd.
Morgen wil ik tot Siena wandelen en tocht van 32 km. Maar er is een probleem met het vinden van een overnachtingsplaats. Nu zaterdag is er het gekende 'Il Palio'. Een paardenrace door het centrum van de stad. Dat lokt ook weer massa's toeristen. Zelfs de pelgrimsverblijven zitten vol voor het volgende weekend. Daarom dus morgen doorstappen en hopelijk is er nog een plaatsje vrij.
