Een zwaar onweer trok hier gisteravond door de bergen. Het regende de ganse nacht pijpestelen en een hevige wind teisterde het dal.
Na de lauden wachtte pater Ceriel me op aan de ingang van het klooster om samen met hem te gaan ontbijten. Tijdens dat ontbijt vertelde hij in geuren en kleuren over ontstaan en geschiedenis van St. Maurice. Goed dat het vandaag maar een korte tocht is. Ik luisterde geduldig naar zijn uiteenzetting . Kort na acht uur nam ik afscheid en trok door de gutsende regen op pad. Even later kwam ik ook Nicolas tegen die al snel weer op me uitliep. Een half uurtje later stopte het met regenen en de zon brak weer door. In een cafeetje profiteerde ik, bij een tasje koffie, van hun wifi om de post van gisteravond te versturen.
Gisteren, net voor aankomst in St Maurice wisselde het pad van de oostkant naar de westkant van het dal.
De vallei van de Rhône draait oostwaarts waarbij je in Martigny verder zuidwaarts moet om richting de St. Bernardpas te stappen . Deze ligt 44 km verder waarbij je stijgt van 470m hoogte tot 2470m. Dit ga ik in drie etappes doen. 19km tot Ossieres, dan 13km tot Bourg St Pierre en tot slot op zondag 12 km tot de Sint Bernardpas. Samen dus 2000m stijgen. Ik ben intussen in Martigny en logeer hier in de kelder van de priorij van de Notre Dame. (met wifi). Het is hier wel frisjes en vraag is, of mijn was wel droog zal zijn morgenvroeg.
Intussen zijn hier ook Olivier en een vriend van hem, Patrick, toegekomen.