Jougne

Giga blij dat ik het drukke en overvolle Pontarlier achter me kon laten. In alle vroegte wandelde ik de stad uit. Na enkele kilometers begon de eerste klim door de bossen naar het fort du Larmont Supérieur, van hier ook een prachtig zicht op het chateau de Joux in La-Cluse-et-Mijou.

Afdalen en weer stijgen. De bossen wisselen zich regelmatig met de open weiden. Hier is de koe koning. Met hun zware koe-bel vind men ze altijd terug. Op menige weide ligt het gemaaide gras al te drogen. Wachtend om als wintervoorraad te worden binnen gehaald. In de winter is de skiër hier koning. In de dorpjes staan de afgesloten en lege woningen te wachten op de ski toerist.

Mijn tocht eindigt vandaag in Jougne. Het laatste dorp voor ik morgen de grens met Zwitserland passeer. Net als ik aankom pakken dikke wolken zich samen boven het dorp. Laat het nu maar even regenen, ik zit droog. Op de valreep een hotelletje gevonden dat na een maand verlof vandaag terug opent. Allez vandaag zit ik op een goeie wei.  Ook voor morgen heb ik dan uiteindelijk kunnen boeken in een hotelletje.