Lac Léman.

Gisteren kwamen nog een 100-tal leerlingen aan in de jeugdherberg. Dat bracht natuurlijk heel wat leven met zich mee. Maar om 22h00 was het stil in dat grote ruime gebouw. Ik heb goed geslapen en na een stevig ontbijt trok ik weer op stap. Ik maakte dankbaar gebruik van het gratis bus-en metroticket, gekregen van de jeugdherberg, om Lausanne en de ochtendspits snel achter me te laten. Het bespaarde me meteen ook de 5 extra kilometers om terug op de route te geraken. Ik spoorde zo toch een eindje de stad uit. De verdere voettocht liep aanvankelijk langs het 'Lac Leman' oftewel het meer van Genève. 

Zo ook langs het 'Quai des Fleurs' in Montreux en het kasteel van Chillon. 

De rugpijn is er nog maar het vlot redelijk. In Villeneuve liet ik het grote meer  definitief achter me en zette verder koers naar Aigle, waar ik een kamertje heb geboekt in een b&b. Onderweg ontmoette ik Nicolas, een jonge leraar talen, die een weekje vakantie op de Via Francigena weg wandelt. Hij komt uit Fribourg (Zwitserland). We verblijven toevallig in dezelfde b&b. Nicolas stapt veel sneller dan ik en loopt al snel op me uit. Net voor aankomst kocht ik wat sla en pasta in de plaatselijke Lidl. De pasta kan ik in de microgolfoven opwarmen. Nicolas, die ik hier terug ontmoette, wou eerst ergens iets gaan eten maar vond mijn idee niet zo slecht en trok ook even naar de winkel waarna we samen aten in het gezellige zitkamertje in de kelder van de b&b.

Buiten is het intussen beginnen regenen. Dat zou wel eens een paar dagen kunnen aanhouden. Ik bevind me al tussen heel wat hoge besneeuwde bergtoppen. De echte klim naar de grote St Bernard is voor zaterdag en zondag, vanaf morgen gaat het geleidelijker omhoog. Ik heb de tochten al ingedeeld en overnachtingen al geregeld tot op de St Bernard nu zondag. De dagtochten beperk ik vanaf nu tot gemiddeld 15 km. Het moet plezant blijven.