Pelgrimbus

Een gekookt eitje bij het ontbijt, dat was lang geleden. Met slecht 22km voor de boeg neem ik het er eens rustig van. Precies om 8h00 trek ik de stad uit met San Quirico d'Orcia als einddoel. Al bij al een rustige wandeling door de typische Toscaanse heuvels. Het is altijd ofwel stijgen, ofwel dalen. Vlakke stukken zitten er niet bij. Boven op de heuvels is de warmte vandaag draaglijk dankzij een verkoelende wind. In het dal was het altijd heel warm. Ook minder schaduw. 

In San Quirico d'Orcia had ik tijd genoeg om voor de eerste keer tijdens deze tocht een pranza (lunch) te nemen. 

Zoals gepland nam ik dan om 17h10 de bus naar Acquapendente. Hier zaten al drie pelgrims op en bij de volgende halte kwamen er nog twee bij. Met enkel zes pelgrims koerste de bus langs bochtige wegen naar het stadje. Twee van de zes pelgrims moesten nog een onderkomen vinden. Ze zijn letterlijk op het laatste moment van het pad weggevlucht. Ze waren al aan de tocht naar Radicofani begonnen maar gaven het wijselijk op. Ik voel me gestrekt in de beslissing die ik gisteren genomen heb. En zo eindigt toch weer een mooie dag in het prachtige Acquapendente. Een cena (avondmaal) had ik niet met nodig.